Ο Στέλιος Ανεμοδουράς ήταν συγγραφέας και εκδότης. Αν και έμεινε γνωστός περισσότερο ως δημιουργός του Μικρού Ήρωα, έγραψε επίσης δεκάδες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και εξέδωσε πολλά περιοδικά του χώρου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Μαΐου 1917. Η καταγωγή των γονιών του ήταν από τη Μάνη. Μεγάλωσε στον Πειραιά και σπούδασε στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εξέδιδε το λογοτεχνικό περιοδικό Αργώ.
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Ελεύθερη Ελλάδα, Δημοκρατική Αλλαγή, Αθηναϊκή, Νέα αλλά και στο γνωστό περιοδικό Μάσκα, αρχικά ως μεταφραστής ιστοριών του Ζορό και σύντομα ως συγγραφέας πρωτότυπων ιστοριών. Συνεργάστηκε ακόμα με τα «θυγατρικά» της Μάσκας περιοδικά και βιβλία Μασκούλα, Σινεάκ και Μασκώτ.
Το πρώτο δικό του περιοδικό επιστημονικής φαντασίας ήταν Ο Υπεράνθρωπος, με ήρωα έναν Έλληνα στο πρότυπο του Σούπερμαν. Όπως λέει ο ίδιος, «ένας τυπογράφος μου πρότεινε να βγάλουμε κάτι μαζί, να βάλει δηλαδή αυτός τα λεφτά και εγώ να γράψω ένα ανάγνωσμα και το είδα σαν μια ευκαιρία. Του είπα να γράψω τον Υπεράνθρωπο και δέχτηκε. Αυτό έγινε το 1950, δύο χρόνια περίπου πριν τον Μικρό Ήρωα»1 . Λίγο αργότερα, σε ηλικία 35 ετών, εξέδωσε το πλέον μακρόβιο περιοδικό του, τον περίφημο Μικρό Ήρωα που κράτησε 788 τεύχη και 15 χρόνια, ως το κλείσιμό του από τη Δικτατορία, το 1968. Πρωταγωνιστές στον αγώνα κατά των στρατευμάτων κατοχής ήταν ο Γιώργος Θαλάσσης, αλλιώς «παιδί-φάντασμα», η Κατερίνα και ο Σπίθας.
Το 1954 ο Ανεμοδουράς εξέδωσε τη δεύτερη σειρά του περιοδικού0, με τίτλο Γεράκι, ο νέος υπεράνθρωπος. Αυτή τη φορά τα κείμενα ήταν του Ν. Μαράκη (με το ψευδώνυμο Π. Πετρίτης) ενώ στην εικονογράφηση συνέχισε ο Βύρων Απτόσογλου. Η έκδοση, επίσης εβδομαδιαία, έδωσε 16 συνολικά τεύχη ίδιου μεγέθους και αριθμού σελίδων με τα προηγούμενα.
Την ίδια χρονιά ξεκίνησε και το περιοδικό Κεραυνός, που είχε υπότιτλο «παράξενα μυθιστορήματα για παιδιά». Τα κείμενα έγραφε ο Πότης Στρατίκης, δημιουργός αργότερα του Μικρού Σερίφη, και τα εικονογραφούσε ο Βύρων Απτόσογλου. Εκδόθηκαν 8 τεύχη.
Το 1956 ήρθε η επόμενη έκδοση με το Ιπτάμενο Βέλος ως «αυτοτελή εβδομαδιαία βιβλία περιπετειών». Στην ίδια πάντα φόρμα, τα τεύχη ήταν 36 σελίδων με κείμενα αυτή τη φορά του Γιώργου Μαρμαρίδη και εικονογράφηση πάλι του Απτόσογλου. Κυκλοφόρησαν 8 τεύχη.
Το 1957 βγήκε η τρίτη περιοδική έκδοση με τον τίτλο Υπεράνθρωπος, ως «Εβδομαδιαία διαπλανητική έκδοση». Τα εξώφυλλα ήταν πιο μοντέρνα0 ενώ υπεράνθρωπος πλέον ήταν ο αστροναύτης-ντετέκτιβ Τζόε Σέρινταν με σύντροφο και βοηθό το Έλληνα Μίκυ. Αυτή η έκδοση έδωσε 24 τεύχη. Τα κείμενα ήταν του Ν. Μαράκη και η εικονογράφηση για πρώτη φορά του Θέμου Ανδρεόπουλου.
Ο Ανεμοδουράς έγραψε επίσης δύο περιπετειώδη μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, που κυκλοφόρησαν το 1962 στη σειρά Βιβλία του μέλλοντος. Χρησιμοποίησε για αυτά το ψευδώνυμο Πέτρος Δελατόλλας. Οι τίτλοι τους ήταν Οι Ροβινσώνες του διαστήματος και Το μυστικό του πλανήτη Αφροδίτη. Στο δεύτερο συμπεριλήφθηκε και το διήγημά του «Ζητείται εγκέφαλος».
Το 1958 εμφανίστηκε στα περίπτερα ο Πλανητάνθρωπος, ένα ακόμα εβδομαδιαίο περιοδικό στην ίδια φόρμα, με δημιουργούς αυτή τη φορά τους Μαρμαρίδη - Απτόσογλου. Απέφερε 8 τεύχη.
Επόμενη προσπάθεια Ο εικονογραφημένος υπεράνθρωπος (1959), με προσθήκη 16 σελίδων εικονογράφησης στα 36 του κειμένου. Διακόπηκε με το δεύτερο μόλις τεύχος.
Το 1980-1981, προσπαθώντας να ακολουθήσει τα αμερικανικά κόμικς που έκαναν μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα ήδη από το τέλος της δεκαετίας του '70, εξέδωσε το εβδομαδιαίο περιοδικό Κρόνος με εικονογραφημένες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας σε μετάφραση. Κυκλοφόρησαν 32 συνολικά τεύχη. Ακολούθησαν με λίγα κάθε φορά τεύχη τα περιοδικά Ρομπότ, Πλανήτης, "Εξωγήινος" και Γκαλάκτικα, συχνά με υλικό που είχε ήδη δημοσιευθεί στον Κρόνο.
Ο Γιώργος Ανεμοδουράς απεβίωσε το Μάιο 2000 σε ηλικία 83 ετών και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Είχε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Κώστα, που του χάρισαν 3 εγγόνια.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Μαΐου 1917. Η καταγωγή των γονιών του ήταν από τη Μάνη. Μεγάλωσε στον Πειραιά και σπούδασε στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εξέδιδε το λογοτεχνικό περιοδικό Αργώ.
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Ελεύθερη Ελλάδα, Δημοκρατική Αλλαγή, Αθηναϊκή, Νέα αλλά και στο γνωστό περιοδικό Μάσκα, αρχικά ως μεταφραστής ιστοριών του Ζορό και σύντομα ως συγγραφέας πρωτότυπων ιστοριών. Συνεργάστηκε ακόμα με τα «θυγατρικά» της Μάσκας περιοδικά και βιβλία Μασκούλα, Σινεάκ και Μασκώτ.
Το πρώτο δικό του περιοδικό επιστημονικής φαντασίας ήταν Ο Υπεράνθρωπος, με ήρωα έναν Έλληνα στο πρότυπο του Σούπερμαν. Όπως λέει ο ίδιος, «ένας τυπογράφος μου πρότεινε να βγάλουμε κάτι μαζί, να βάλει δηλαδή αυτός τα λεφτά και εγώ να γράψω ένα ανάγνωσμα και το είδα σαν μια ευκαιρία. Του είπα να γράψω τον Υπεράνθρωπο και δέχτηκε. Αυτό έγινε το 1950, δύο χρόνια περίπου πριν τον Μικρό Ήρωα»1 . Λίγο αργότερα, σε ηλικία 35 ετών, εξέδωσε το πλέον μακρόβιο περιοδικό του, τον περίφημο Μικρό Ήρωα που κράτησε 788 τεύχη και 15 χρόνια, ως το κλείσιμό του από τη Δικτατορία, το 1968. Πρωταγωνιστές στον αγώνα κατά των στρατευμάτων κατοχής ήταν ο Γιώργος Θαλάσσης, αλλιώς «παιδί-φάντασμα», η Κατερίνα και ο Σπίθας.
Έργα και εκδόσεις Επιστημονικής Φαντασίας
Λάτρης του φανταστικού, ο Γιώργος Ανεμοδουράς ξεκίνησε την ατομική εκδοτική του δραστηριότητα το 1951 με το περιοδικό επιστημονικής φαντασίας Ο Υπεράνθρωπος. Εξέδωσε 96 εβδομαδιαία τεύχη των 36 σελίδων, με ιστορίες που έγραφε ο ίδιος χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Θάνος Αστρίτης. Την εικονογράφηση -έγχρωμη στο εξώφυλλο, A/M και συνοδευτική των κειμένων στο εσωτερικό- έκανε ο Βύρων Απτόσογλου, μόνιμος συνεργάτης του για τρεις δεκαετίες. Ο έλληνας σούπερμαν πολεμούσε το διαπλανητικό κακό με συντρόφους τον Κεραυνό και την Αστραπή, τον Ελ-Γκρέκο και τον κωμικό Κοντοστούπη. Το πρώτο τεύχος της σειράς είχε τίτλο «Η Γη κινδυνεύει».Το 1954 ο Ανεμοδουράς εξέδωσε τη δεύτερη σειρά του περιοδικού0, με τίτλο Γεράκι, ο νέος υπεράνθρωπος. Αυτή τη φορά τα κείμενα ήταν του Ν. Μαράκη (με το ψευδώνυμο Π. Πετρίτης) ενώ στην εικονογράφηση συνέχισε ο Βύρων Απτόσογλου. Η έκδοση, επίσης εβδομαδιαία, έδωσε 16 συνολικά τεύχη ίδιου μεγέθους και αριθμού σελίδων με τα προηγούμενα.
Την ίδια χρονιά ξεκίνησε και το περιοδικό Κεραυνός, που είχε υπότιτλο «παράξενα μυθιστορήματα για παιδιά». Τα κείμενα έγραφε ο Πότης Στρατίκης, δημιουργός αργότερα του Μικρού Σερίφη, και τα εικονογραφούσε ο Βύρων Απτόσογλου. Εκδόθηκαν 8 τεύχη.
Το 1956 ήρθε η επόμενη έκδοση με το Ιπτάμενο Βέλος ως «αυτοτελή εβδομαδιαία βιβλία περιπετειών». Στην ίδια πάντα φόρμα, τα τεύχη ήταν 36 σελίδων με κείμενα αυτή τη φορά του Γιώργου Μαρμαρίδη και εικονογράφηση πάλι του Απτόσογλου. Κυκλοφόρησαν 8 τεύχη.
Το 1957 βγήκε η τρίτη περιοδική έκδοση με τον τίτλο Υπεράνθρωπος, ως «Εβδομαδιαία διαπλανητική έκδοση». Τα εξώφυλλα ήταν πιο μοντέρνα0 ενώ υπεράνθρωπος πλέον ήταν ο αστροναύτης-ντετέκτιβ Τζόε Σέρινταν με σύντροφο και βοηθό το Έλληνα Μίκυ. Αυτή η έκδοση έδωσε 24 τεύχη. Τα κείμενα ήταν του Ν. Μαράκη και η εικονογράφηση για πρώτη φορά του Θέμου Ανδρεόπουλου.
Ο Ανεμοδουράς έγραψε επίσης δύο περιπετειώδη μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, που κυκλοφόρησαν το 1962 στη σειρά Βιβλία του μέλλοντος. Χρησιμοποίησε για αυτά το ψευδώνυμο Πέτρος Δελατόλλας. Οι τίτλοι τους ήταν Οι Ροβινσώνες του διαστήματος και Το μυστικό του πλανήτη Αφροδίτη. Στο δεύτερο συμπεριλήφθηκε και το διήγημά του «Ζητείται εγκέφαλος».
Το 1958 εμφανίστηκε στα περίπτερα ο Πλανητάνθρωπος, ένα ακόμα εβδομαδιαίο περιοδικό στην ίδια φόρμα, με δημιουργούς αυτή τη φορά τους Μαρμαρίδη - Απτόσογλου. Απέφερε 8 τεύχη.
Επόμενη προσπάθεια Ο εικονογραφημένος υπεράνθρωπος (1959), με προσθήκη 16 σελίδων εικονογράφησης στα 36 του κειμένου. Διακόπηκε με το δεύτερο μόλις τεύχος.
Το 1980-1981, προσπαθώντας να ακολουθήσει τα αμερικανικά κόμικς που έκαναν μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα ήδη από το τέλος της δεκαετίας του '70, εξέδωσε το εβδομαδιαίο περιοδικό Κρόνος με εικονογραφημένες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας σε μετάφραση. Κυκλοφόρησαν 32 συνολικά τεύχη. Ακολούθησαν με λίγα κάθε φορά τεύχη τα περιοδικά Ρομπότ, Πλανήτης, "Εξωγήινος" και Γκαλάκτικα, συχνά με υλικό που είχε ήδη δημοσιευθεί στον Κρόνο.
Ο Γιώργος Ανεμοδουράς απεβίωσε το Μάιο 2000 σε ηλικία 83 ετών και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Είχε δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Κώστα, που του χάρισαν 3 εγγόνια.
1
«Αν συνέχιζα το Μικρό Ήρωα θα ήταν μελαγχολικός», Συνέντευξη του Στέλιου Ανεμοδουρά που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΑΝΤΙ τ. 577, 1.6.1995, σελ. 15