Ο Στρατιώτης του Χριστού (με υπότιτλο «Η δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη - Ημερολόγιο δυσμετάφραστο») είναι μυθιστόρημα εναλλακτικής πολιτικής ιστορίας του Δημήτρη Φύσσα.

Το έργο δομείται πάνω στις διαδοχικές ημερολογιακές καταγραφές (από την Τρίτη 3 Απριλίου 2007 και κάθε Τρίτη, ως τις 14 Αυγούστου του ίδιου έτους) που αφήνει πίσω του ο Συμεών Συντυχάκης, ο οποίος λίγες ώρες μετά την τελευταία δολοφονεί στη Σίφνο τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη.

Όπως εξηγεί στο εισαγωγικό του σημείωμα ο αφηγητής (persona του συγγραφέα Δημήτρη Φύσσα στο εναλλακτικό σύμπαν του βιβλίου), βρήκε το ημερολόγιο στο δωμάτιο που έμενε ο Συντυχάκης: «Τον Αύγουστο που μας πέρασε έτυχε να κάνω διακοπές στον Πλατύ Γιαλό της Σίφνου. Είχα πιάσει το δωμάτιο 32, στον τρίτο και τελευταίο όροφο του μικρού και μάλλον ταπεινού ξενοδοχείου Τα "Έξι Αδέλφια" (...) Σύντομα διαπίστωσα ότι στο διπλανό δωμάτιο προς τα δεξιά, στο 33, υπήρχε ήδη ένας άλλος ένοικος, πάλι μόνος του (...) Ήταν τόσο συντηρητική η εμφάνιση αυτού του άνδρα, ώστε θα τον έλεγες με την πρώτη θεούσο, ακόμα κι αν έλειπαν τα βραχιόλια - κομποσχοίνια - κολιέ στο λαιμό, που δεν μπορεί παρά να κατέληγε σε σταυρό (...) Στις 14 Αυγούστου 2007, ημέρα Τρίτη (...) δολοφονήθηκε, όπως όλοι θυμόμαστε, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο οποίος βρισκόταν επίσης σε διακοπές στη Σίφνο (...) Μόλις το έμαθα, σκέφτηκα αμέσως τον Συντυχάκη. Τον είχα δει να φεύγει το πρωί, όπως κάθε πρωί, τίποτ' άλλο δεν ήξερα. Κατά κάποιο αόριστο τρόπο όμως ήμουν βέβαιος ότι είχε σχέση με το γεγονός, αν δεν ήταν αυτός ο δολοφόνος. Δεν είχα καιρό για χάσιμο. Μη ξέροντας για τι ακριβώς θα έψαχνα, δρασκέλισα το διαχωριστικό και μπουκάρισα από το κοινό μας μπαλκόνι στο δωμάτιό του (...) Στη συνέχεια το μάτι μου πήρε (...) ένα μεγάλο τετράδιο με χοντρό εξώφυλλο, σαν παλιό κατάστιχο. Το άνοιξα με την κόψη του χεριού, σαν να μην είχα δάχτυλα, και το ξεφύλλισα βιαστικά (...)». Επρόκειτο για το ημερολόγιο που άφησε πίσω του ο δολοφόνος. Ο αφηγητής το αφαίρεσε από το δωμάτιο πριν φτάσει η αστυνομία, το πήρε στην Αθήνα και το έδωσε στη δημοσιότητα με τη μορφή του παρόντος βιβλίου.

Στις σελίδες του παρακολουθούμε τον θρησκόληπτο και παντελώς ανισόρροπο Συντυχάκη να βυθίζεται διαρκώς περισσότερο στην παράνοια που του δημιουργεί η βεβαιότητα ότι οι πάντες συνωμοτούν κατά της ορθοδόξου εκκλησίας και κατ' επέκταση του ελληνισμού. Επιλέγει δε να δολοφονήσει τον πρώην πρωθυπουργό συμβολικά, καθώς εκείνος αφαίρεσε το θρήσκευμα από τις αστυνομικές ταυτότητες των Ελλήνων και επιπλέον, όπως μαρτυρά το επίθετό του, είναι Εβραίος (πιστεύει ο δράστης).

Στην πρώτη καταγραφή διαβάζουμε: «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, σήμερον, 3 Απριλίου 2007, Μεγάλην Τρίτην προ του Αγίου Πάσχα και Τρίτην ημέραν της εβδομάδος, εγώ, Συμεών Συντυχάκης ταπεινός, Θεολόγος (και φιλόλογος), Χριστιανός Ορθόδοξος και ΧΟ και ΧΟ και ΧΟ πάντα ΧΟ δόλια πατρίδα και Δούλος του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, απεφάσισα οριστικώς συν Θεώ

ΝΑ ΦΟΝΕΥΣΩ ΤΟΝ κώσταν σημίτην

(...) Η απόφασις ελήφθη. Θα τον φονεύσω τον εβραίον κατά τα εν Σίφνω διακοπάς του, εφέτος το καλοκαίρι, εκεί που πηγαίνει κάθε χρόνον και έχει ελλιπή προστασίαν. Εγώ θα σώσω την πατρίδα και την θρησκεία μας. Εγώ ειμί η ρομφαία Γεδεών».

Πιο κάτω (Τρίτη 3 Ιουλίου 2007) σε μια παραληρηματική καταγραφή που εκτείνεται σε 60 (!) περίπου σελίδες, ο Συντυχάκης απαριθμεί όλους τους εχθρούς της ορθοδοξίας: «Εβραίοι, μασσώνοι, φράγκοι,κινώπετοι, εβραιομασσώνοι, σαϊεντολόγοι, αντίχριστοι, αρειανισταί, ειδωλολάτραι, βογόμιλοι, σκετίστες, ματ, διαβόλοι, τριβόλοι, βωλοκόπιο, θούριοι, ψευδοσυναξαρισταί, μπαγκαβαγκίται, ταλμουδισταί, αναρχικοί, πεισιθανάτιοι, ψευδοημερολογίται (...) θεοσοφισταί, ντανμπραουνισταί, μικρά μου πόνι, μπούραι, εθνικοί, πουριτανοί, ναρκέμποροι, γκατσικοί, κεντροευρωπαίοι, ερμοκοπίδαι, πρώην διαγγελείς, μμαστρίχ, μογγολοσκοπιανοί (...) ταοϊσταί, εχθροί του τσεμπερίου, αρνηταί Αγίων Λίθων λιθοβολισμού Αγίου Στεφάνου, γυναικόπαιδα ψευδοενδεδυμένα, κέρατα βερνικωμένα, κακοί άνθρωποι (...) ζογκλέρ, ταυλάριοι, ιππάνθρωποι, υλοκράται, μετριοπαθείς, πράσινα παιδιά, ρινότμητοι, αγαθοβιόληδες, εγγαστρίμυθοι (...) αρνηταί Δεξιάς του Κυρίου, ασυνόψιστοι, βισνουίται, ερεβώδεις, ευσύνοπτοι, πρόκλοι κουνεναιανοί, στικταί κεκρωπίαι, μπεντζενιώται, φαροφύλακες, λοιδορηταί ορθοδόξου μυστικισμού ημών (...) ουρβανοί, ντε μπέερ αυτού του κόσμου, ερρίκε κίσσινγκερ συ ανθελληνώτατε γερμανοεβραίε των ΗΠΑ, πιροσκοί, τερεβινθέλαιοι, λατσούδια διαλυμένα, τζιμπούτζινα κανάλι, υπονομευτή νεωκόρε, τυφλοσκοτισθέντες (...) άθεοι ολετήραι, φύλακες θησαυρών, άθεοι εμπεψαμήβαστοι, στύλοπες, γενεαί δεκατέσσερεις, ακάζαντιρένε της ακόλαστης, δήθεν αγνή σωσσάνα, ροδόχρους πιτυρίασις (...) αιρετικοί βιβλικοί βαπτισταί εκ τέξας, οπαδοί τουρκικότητος Ελληνικού (Βυζαντινού) ημών καφφέ, πελιδνοί (...)»

Όπως μάλιστα διαπιστώνει την τελευταία μέρα ο αφηγητής - συγγραφέας, ούτε ο ίδιος δεν έχει γλιτώσει από την οργή του Συντυχάκη: «Ο γελοίος γείτων είναι όντως άθεος συγγραφεύς, ο δημήτριος φύσσας. Το έμαθα από τον ξενοδόχον. Κάπαρις και αυτός, κάπαρις Φρίξον ήλιε και στέναξον γη. Ευρίσκεται ήδη εις τον κατάλογον που απέστειλα προς ελπιζομένους συνεχιστάς μου. Τον ενθυμούμαι πολύ καλώς, διότι είναι ο τελευταίος αναφερόμενος Θα τον ανεγνώριζον ενωρίτερον, εάν ήξευρον το πρόσωπόν του, αλλά δεν το ήξευρον. Είναι πράγματι κρίμα που δεν μπορώ να τον σκοτώσω τώρα, επειδή έχω σημαντικότερη αποστολή, Αν, μία στις χίλιες, δεν με συλλάβουν μετά τον φόνον του και γυρίσω εδώ, θα υπάγω εις το 32 και θα τον καθαρίσω και αυτόν τον παρακείμενον εις πρωκτόν κυνός (...) Δεν είναι απλώς αντίχριστος εβραιομασσώνος Είναι και αυτός διάβολος μεταμορφωμένος Χριστιανικώς ομιλών, έπιασα λαυράκι! Ουδεμία αμφιβολία για το διαβολικόν ποιόν του φύσσα. Αντιστοιχίζεται με την Ορθόδοξον Χριστιανικήν αριθμολογίαν ως εξής:
Δ=4 | Η=7 | Μ=12 | Η=7 | Τ=19 | Ρ=17 | Ι=9 | Ο=15 | Σ=18
Φ=21| Υ=20 | Σ=18 | Σ=18 | Α=1| Σ=18.
Αθροιζόμενοι, οι αριθμοί δίδουν 207, ήτοι 2+0+7=9, δηλ. αντεστραμμένον 6 συγκείμενον από 3 ψηφία. Άρα τρία εξάρια, άρα 666. Δηλαδή:

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΦΥΣΣΑΣ = 666»

Στο τέλος του βιβλίου ο συγγραφέας (ο πραγματικός Δημήτρης Φύσσας αυτή τη φορά) παραθέτει στο κεφάλαιο «Οφειλές» το πλούσιο υλικό που αξιοποίησε για τις σκέψεις του Συντυχάκη, ώστε ο αναγνώστης να αντιληφθεί ότι ο ήρωας του βιβλίου βρίσκεται παντού γύρω μας: Εφημερίδες, περιοδικά, εφημερίδες τοίχου, άρθρα, επιστολές, φυλλάδια, αφίσες, προκηρύξεις, αυτοκόλλητα, φέιγ βολάν, βιβλία, ιστοσελίδες, τηλεοπτικές εκπομπές, κηρύγματα...

Σύμφωνα με τον ίδιο το συγγραφέα και την εκδότρια, Μαρία Βασιλάκη, το βιβλίο δεν γνώρισε εμπορική επιτυχία. Διαβάζουμε σε ανακοίνωσή τους στον Τύπο, το Μάιο 2011: «Το 2008 βγάλαμε το μυθιστόρημα Στρατιώτης του Χριστού, Η δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Ημερολόγιο δυσμετάφραστο. Το βιβλίο πραγματεύεται το φόνο του πρώην πρωθυπουργού από ένα φανατικό θρησκόληπτο, εξαιτίας της αφαίρεσης του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Και είναι το ημερολογιακό παραλήρημα του δολοφόνου. Καλό ή κακό, το μυθιστόρημα αγνοήθηκε σχεδόν πλήρως· δύο μόνο μίντια έγραψαν γι’ αυτό· δεν πήρε καν αρνητικές κριτικές· πούλησε ελάχιστα αντίτυπα. Είναι περίπου σαν να μην υπήρξε ποτέ. Επειδή όμως υπήρξε, αποφασίσαμε τώρα να χαρίσουμε το στοκ. Ελπίζουμε ότι, έστω έτσι, θα διαβαστεί και θα κριθεί κατά την όποια αξία του. Είναι, απ’ όσο ξέρουμε, μια σπάνια –αν όχι πρωτοφανής– κίνηση στα συγγραφικά / εκδοτικά χρονικά. Λοιπόν: αναγνώστες, συγγραφείς, εκδότες, κριτικοί, δημοσιογράφοι, φίλοι και φίλες, γνωστοί και γνωστές, άγνωστοι και άγνωστες, σας καλούμε να έρθετε την Κυριακή 8 του Μάη (...) Θα γίνει μια ελεύθερη συζήτηση έτσι, χωρίς πρόγραμμα, και θα χαριστεί το βιβλίο. Για όσο υπάρχουν αντίτυπα, θα μπορείτε να παίρνετε, επιτόπου και δωρεάν, όσα θέλετε».

Το βιβλίο κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Γνώσεις (σελ. 241, ISBN 978-960-252-010-9, 2008).