Το βιβλίο «Εραστές στη μηχανή του χρόνου» του Δημήτρη Παναγιωτάτου αποτελεί μεταφορά στο χαρτί, σκηνή προς σκηνή, της ομώνυμης ταινίας του σκηνοθέτη. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αιγόκερως το 1991.

Όπως γράφει ο Παναγιωτάτος στην εισαγωγή: «Συνήθως τα βιβλία γίνονται ταινίες, όχι αντίστροφα. Οι Εραστές στη μηχανή του χρόνου είναι μια εξαίρεση: μια ταινία που έγινε βιβλίο. Αυτός ο παράξενος, μοναδικός έρωτας μέσα στο χρόνο, σκεφτόμουν, ίσως ν' άξιζε να φτάσει μακρύτερα, σ' ένα βιβλιόφιλο κοινό... Σ' ένα πεζογράφημα που θα 'θελε να διαβάζεται 'κινηματογραφικά'. Να υποβάλλει πριν απ' όλα εικόνες. Να αφηγείται γεγονότα και καταστάσεις χωρίς καλολογικά στοιχεία και ψυχολογικές αναλύσεις. Γρήγορη, ελλειπτική μορφή. Όχι χωρισμός σε κεφάλαια. Καμιά διακοπή. Όπως όταν πηγαίνεις σινεμά και βλέπεις ένα έργο 'μια κι έξω'».

Πράγματι, το προσαρμοσμένο σενάριο των Εραστών καταλαμβάνει στο βιβλίο μόλις 36 σελίδες, ενώ στο τέλος παρατίθενται 16 έγχρωμες ολοσέλιδες φωτογραφίες από σκηνές της ταινίας.

Το κείμενο του οπισθόφυλλου: «Η Σύλβια, παντρεμένη πριν τρία χρόνια με τον Μιχάλη, ξαναβρίσκει τον χαμένο της ερωτισμό. Ένας άντρας της κάνει έρωτα, χωρίς εκείνη να μπορεί να τον αγγίξει ή να τον δει. Στα πιο απίθανα μέρη. Τις πιο ακατάλληλες στιγμές. Απροειδοποίητα. Γιατί η Σύλβια θυμάται ξαφνικά τον Άγγελο; Γιατί γυρίζουν στο μυαλό της τα τελευταία του λόγια πριν τον εγκαταλείψει στο πάρκο: μ' όποιον άντρα κι αν κάνεις έρωτα, θα νιώθεις πάντα εμένα μέσα σου...;»

Η καλλιτεχνική επιμέλεια της έκδοσης ήταν της Κλειώς Μουστάκα. Στην ταινία, το ρόλο του Άγγελου έπαιζε ο Benoit Rossel και της Σύλβιας η Χριστίνα Αλεξάντερ.