Το 6ο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ επιστημονικής φαντασίας και φανταστικού της Αθήνας SFF-rated Athens διοργανώθηκε από την Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας στις 10 με 16 Μαρτίου 2011, στον κινηματογράφο Μικρόκοσμος.
Γράφει ο διευθυντής του φεστιβάλ, Αλέκος Παπαδόπουλος στο εισαγωγικό σημείωμα του έντυπου καταλόγου: «(...) η κακή συνήθεια του Φανταστικού δεν κόβεται -αφήστε που δεν θέλουμε να την κόψουμε, και μάλιστα, προσπαθούμε να εθίσουμε και άλλους σε αυτήν για έκτη συνεχόμενη χρονιά, γεμίζοντας επτά μέρες και πενήντα ώρες προβολών με ό,τι πιο φανταστικό έχει να προσφέρει ο σύγχρονος κινηματογράφος, από 23 χώρες αυτού του πλανήτη (...) Νέο πολύσημο λογότυπο, νέο ύφος στην αφίσα μας, νέα εικόνα γενικότερα...». Και ο Δημήτρης Βανέλλης σημειώνει στην ανταπόκρισή του στο περ. Φανταστικά Χρονικά (τ. 17, 2011) ότι το φεστιβάλ ήταν το μεγαλύτερο ως τότε: Περιλάμβανε 10 ταινίες μεγάλου μήκους (8 στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα, 2 στο ενημερωτικό), 56 ταινίες μικρού μήκους και σε παγκόσμια πρεμιέρα την ταινία The Whisperer In Darkness της Ιστορικής Εταιρείας για τον H.P.Lovecraft (της οποίας είχε ήδη προβληθεί η προηγούμενη ταινία Call of Cthulhu στο τρίτο φεστιβάλ, 2008). Πέντε σκηνοθέτες ήταν παρόντες και παρούσες για να προλογίσουν τις ταινίες τους και να συζητήσουν με το κοινό για αυτές. Τέλος (όπως προσθέτει ο Βανέλλης) σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις έγινε το αδιαχώρητο, με θεατές να μην μπορούν να εξασφαλίσουν την είσοδό τους, αφού ήδη η αίθουσα προβολής ήταν πλήρης, με άλλους θεατές να κάθονται στο πάτωμα. Και καταλήγει: «(...) εν μέσω καλπάζουσας κρίσης, το 6ο SFF-rated υπήρξε από κάθε άποψη το πιο πετυχημένο του θεσμού. Και αν θέλετε μια προσωπική γνώμη του γράφοντος, ήταν το πιο πετυχημένο όχι μόνο σε νούμερα, αλλά και ουσιαστικά, αφού σχεδόν όλες οι οχτώ διαγωνιζόμενες ταινίες μεγάλου μήκους ήταν από πολύ καλές έως αυτό που θα έλεγε κανείς «είχαν κάτι να πουν». Και φυσικά το ίδιο ίσχυε και για πάρα πολλές από τις μικρού μήκους, πράγμα που αποτυπώθηκε στην ψηφοφορία του κοινού, αφού η μεγάλη πλειοψηφία τους, ανεξάρτητα αν βραβεύτηκε ή όχι, αξιολογήθηκε θετικά (...)».
Στο διαγωνιστικό τμήμα μεγάλου μήκους συμμετείχαν οι ταινίες:
Το βραβείο καλύτερης ταινίας και καλύτερου σεναρίου απονεμήθηκε στους Nicolas Alberny και Jean Mach για την 8th wonderland, «ένα πολιτικό ουσιαστικά φιλμ που διερευνά το θέμα της δημοκρατικής δύναμης του ίντερνετ και αναρωτιέται τι θα συμβεί αν η δύναμη αυτή μεγαλώσει τόσο που να επηρεάζει ρυθμιστικά τις παγκόσμιες πολιτικές και μη εξελίξεις» (Δ. Βανέλλης, όπως παραπάνω). Το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στον Sean Branney για το The whisperer in darkness, ενώ απονεμήθηκε επίσης βραβείο διχογνωμίας στο Θάνατο που ονειρεύτηκα του Παναγιώτη Κράββα.
Προβλήθηκαν ακόμα οι ταινίες μεγάλου μήκους
Οι ταινίες μικρού μήκους, όπως και τα προηγούμενα χρόνια προβλήθηκαν σε θεματικές ενότητες. Στο διαγωνιστικό τμήμα συμμετείχαν οι ταινίες:
Στην κατηγορία μικρού μήκους απονεμήθηκαν δύο βραβεία κοινού: Καλύτερης ταινίας στο Dead on time των Λαμπρόπουλου - Σκύφτα, από το ελληνικό δίκτυο ανεξάρτητων κινηματογραφιστών CHAINFREE (επιλαχούσα: Stephane Papet, La terrible malediction) και καλύτερης ιδέας στο Tous Les Hommes S’appellenet Robert του Marc-Henri Builier (επιλαχούσα η νικήτρια καλύτερη ταινία, Dead on time).
Όπως και στα προηγούμενα φεστιβάλ, υπήρξαν επίσης ειδικά αφιερώματα με ταινίες μικρού -κυρίως- αλλά και μεσαίου μήκους, που δεν συμπεριλήφθηκαν στο διαγωνιστικό τμήμα προβολών. Ανά αφιέρωμα, οι ταινίες ήταν:
Η αποκάλυψη έγινε χτες!
Πλάσματα
Βιομηχανία ονείρων
Λατίνοι εραστές
Animation
Ελληνικές μικρού μήκους
Έγιναν επίσης οι ακόλουθες μεταμεσονύχτιες προβολές:
Στο φεστιβάλ παραβρέθηκαν οι Oren και Noa Hamel, σκηνοθέτης και παραγωγός του Basar Vedam, John Edwards, σκηνοθέτης του Timelarks, Shamus Maxwell, σκηνοθέτης της The Oracle και ο Sean Branney που παρέλαβε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας για το The Whisperer In Darkness.
Διευθυντής του 6ου φεστιβάλ ήταν ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Καλλιτεχνικός διευθυντής ο Άγγελος Μαστοράκης, υπεύθυνη επικοινωνίας η Πέννυ Βλάχου ενώ τη δημιουργική επιμέλεια της επικοινωνίας είχε η εταιρία Black Mamba. Την ομάδα μετάφρασης και υποτιτλισμού απάρτιζαν οι Δημήτρης Αρβανίτης, Γιώργος Κατσαβός, Παναγιώτης Κούστας και η Ντίνα Σώτηρα, ενώ όπως κάθε χρόνο πολλοί εθελοντές εργάστηκαν μπροστά και πίσω από τις οθόνες.
Γράφει ο διευθυντής του φεστιβάλ, Αλέκος Παπαδόπουλος στο εισαγωγικό σημείωμα του έντυπου καταλόγου: «(...) η κακή συνήθεια του Φανταστικού δεν κόβεται -αφήστε που δεν θέλουμε να την κόψουμε, και μάλιστα, προσπαθούμε να εθίσουμε και άλλους σε αυτήν για έκτη συνεχόμενη χρονιά, γεμίζοντας επτά μέρες και πενήντα ώρες προβολών με ό,τι πιο φανταστικό έχει να προσφέρει ο σύγχρονος κινηματογράφος, από 23 χώρες αυτού του πλανήτη (...) Νέο πολύσημο λογότυπο, νέο ύφος στην αφίσα μας, νέα εικόνα γενικότερα...». Και ο Δημήτρης Βανέλλης σημειώνει στην ανταπόκρισή του στο περ. Φανταστικά Χρονικά (τ. 17, 2011) ότι το φεστιβάλ ήταν το μεγαλύτερο ως τότε: Περιλάμβανε 10 ταινίες μεγάλου μήκους (8 στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα, 2 στο ενημερωτικό), 56 ταινίες μικρού μήκους και σε παγκόσμια πρεμιέρα την ταινία The Whisperer In Darkness της Ιστορικής Εταιρείας για τον H.P.Lovecraft (της οποίας είχε ήδη προβληθεί η προηγούμενη ταινία Call of Cthulhu στο τρίτο φεστιβάλ, 2008). Πέντε σκηνοθέτες ήταν παρόντες και παρούσες για να προλογίσουν τις ταινίες τους και να συζητήσουν με το κοινό για αυτές. Τέλος (όπως προσθέτει ο Βανέλλης) σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις έγινε το αδιαχώρητο, με θεατές να μην μπορούν να εξασφαλίσουν την είσοδό τους, αφού ήδη η αίθουσα προβολής ήταν πλήρης, με άλλους θεατές να κάθονται στο πάτωμα. Και καταλήγει: «(...) εν μέσω καλπάζουσας κρίσης, το 6ο SFF-rated υπήρξε από κάθε άποψη το πιο πετυχημένο του θεσμού. Και αν θέλετε μια προσωπική γνώμη του γράφοντος, ήταν το πιο πετυχημένο όχι μόνο σε νούμερα, αλλά και ουσιαστικά, αφού σχεδόν όλες οι οχτώ διαγωνιζόμενες ταινίες μεγάλου μήκους ήταν από πολύ καλές έως αυτό που θα έλεγε κανείς «είχαν κάτι να πουν». Και φυσικά το ίδιο ίσχυε και για πάρα πολλές από τις μικρού μήκους, πράγμα που αποτυπώθηκε στην ψηφοφορία του κοινού, αφού η μεγάλη πλειοψηφία τους, ανεξάρτητα αν βραβεύτηκε ή όχι, αξιολογήθηκε θετικά (...)».
Στο διαγωνιστικό τμήμα μεγάλου μήκους συμμετείχαν οι ταινίες:
- Sean Branney, The whisperer in darkness (Το πλάσμα που ψιθύριζε στο σκοτάδι), ΗΠΑ (2011)
- Nicolas Alberny & Jean Mach, 8th wonderland (Η 8η χώρα των θαυμάτων), Γαλλία (2008)
- Rodrigo Ordonez, Depositarios (Αποδέκτες), Μεξικό (2010)
- Clay Liford, Earthling (Πλάσματα της Γης), ΗΠΑ (2010)
- Shamus Maxwell, The oracle (Η μάντισσα), Μεγάλη Βρετανία (2010)
- Arpad Sopsits, A hetedik kor (Ο 7ος κύκλος), Ουγγαρία (2009)
- Γιώργος Πιτσάκης, Ψύχος, Ελλάδα (2010)
- Παναγιώτης Κράββας, Ο θάνατος που ονειρεύτηκα, Ελλάδα (2010)
Το βραβείο καλύτερης ταινίας και καλύτερου σεναρίου απονεμήθηκε στους Nicolas Alberny και Jean Mach για την 8th wonderland, «ένα πολιτικό ουσιαστικά φιλμ που διερευνά το θέμα της δημοκρατικής δύναμης του ίντερνετ και αναρωτιέται τι θα συμβεί αν η δύναμη αυτή μεγαλώσει τόσο που να επηρεάζει ρυθμιστικά τις παγκόσμιες πολιτικές και μη εξελίξεις» (Δ. Βανέλλης, όπως παραπάνω). Το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στον Sean Branney για το The whisperer in darkness, ενώ απονεμήθηκε επίσης βραβείο διχογνωμίας στο Θάνατο που ονειρεύτηκα του Παναγιώτη Κράββα.
Προβλήθηκαν ακόμα οι ταινίες μεγάλου μήκους
- Christian Blaze & Crystal-Dawn Rosales, Project grey, Καναδάς (2010)
- Χρήστος Πετρόπουλος, Subconsious, Ελλάδα (2010)
Οι ταινίες μικρού μήκους, όπως και τα προηγούμενα χρόνια προβλήθηκαν σε θεματικές ενότητες. Στο διαγωνιστικό τμήμα συμμετείχαν οι ταινίες:
- Adam Duncan, The adjustable Cosmos (Το ρυθμιζόμενο Σύμπαν), Αυστραλία (2010)
- PH Debies, 36eme sous-sol (36ο υπόγειο), Γαλλία (2010)
- Borja Echevaria Lamata, Salva el mundo (Σώστε τον Κόσμο), Ισπανία (2009)
- Μίνως Νικολακάκης, The happy life (Ευτυχισμένη ζωή), Ελλάδα (2009)
- Hatem Khraiche Ruiz-Zorrilla, Genio y figura (Τόλμη και γοητεία), Ισπανία (2010)
- Michael Matthews, Sweetheart (Αγαπημένη), Νότια Αφρική (2010)
- Ezequiel Romero Garcia, Moon dust (Φεγγαρόσκονη), Ισπανία (2010)
- John Edwards, Timelarks (Χρονοζαβολιές), Μεγ. Βρετανία (2010)
- Phil Tippet, MutantLand (Μεταλλαγμένος κόσμος), ΗΠΑ (2010)
- Anthony G. Summer, By her hand, she draws you down (Με το ίδιο της το χέρι...), ΗΠΑ (2010)
- Θάνος Καρβούνης & Δήμος Καπογιάννης, Έλεγχος 2011, Ελλάδα (2010)
- Stuart Mannion, Cracks (Σχισμές), Αυστραλία (2010)
- Huseyin Mert Erverdi, Gelecekten Anilar (Αναμνήσεις από το μέλλον), Τουρκία (2010)
- Daniel Beres, Cekanje (Αναμονή), Βοσνία & Ερζεγοβίνη (2009)
- Jeff Barnaby, File under miscellaneous (Υπόθεση αρχείου), Καναδάς (2010)
- Ryan Phillips, Meridian (Μεσημβρινός), ΗΠΑ (2010)
- John Butler, Darkness' seed (Το σπέρμα του σκότους), Μεγάλη Βρετανία (2009)
- Carlos Morett, Ciclope (Κύκλωπας), Ισπανία (2009)
- Jose Luis Quiros, The tower of time (O πύργος του χρόνου), Ισπανία (2009)
- Ian Hothersall, Once upon a time on earth (Κάποτε στη Γη), Μεγάλη Βρετανία (2010)
- Stephane Papet, La terrible malediction (χορεύοντας με το διάβολο), Βέλγιο (2010)
- Jon Stout, Bottles (Μποτίλιες), ΗΠΑ (2009)
- Jonathan Hopkins, One man and his dog (Αυτός και ο σκύλος του), Μεγ. Βρετανία (2010)
- Miha Knific, Lovec oblakov (O Νεφοσυλλέκτης), Σλοβενία (2009)
- Marc-Henri Boulier, Tous les hommes s'appellent Robert (Όλοι λέγονται Ρομπέρ), Γαλλία (2010)
- Jesse Griffith, Cocpit:The rule of engagement (Κανόνας εμπλοκής), ΗΠΑ (2010)
- Ανδρέας Λαμπρόπουλος & Κώστας Σκύφτας, Dead on time, Ελλάδα (2010)
Στην κατηγορία μικρού μήκους απονεμήθηκαν δύο βραβεία κοινού: Καλύτερης ταινίας στο Dead on time των Λαμπρόπουλου - Σκύφτα, από το ελληνικό δίκτυο ανεξάρτητων κινηματογραφιστών CHAINFREE (επιλαχούσα: Stephane Papet, La terrible malediction) και καλύτερης ιδέας στο Tous Les Hommes S’appellenet Robert του Marc-Henri Builier (επιλαχούσα η νικήτρια καλύτερη ταινία, Dead on time).
Όπως και στα προηγούμενα φεστιβάλ, υπήρξαν επίσης ειδικά αφιερώματα με ταινίες μικρού -κυρίως- αλλά και μεσαίου μήκους, που δεν συμπεριλήφθηκαν στο διαγωνιστικό τμήμα προβολών. Ανά αφιέρωμα, οι ταινίες ήταν:
Η αποκάλυψη έγινε χτες!
- Θάνος Κερμίτσης, Remnant (Απομεινάρι), Ελλάδα - chainfree (2010)
- Jeffrey P. Nesker, Apocalypse story (Μετά την αποκάλυψη), Καναδάς (2010)
- David Wilson, Earthship (Διαστημόπλοιο Γη), ΗΠΑ (2010)
- Antoine Duquesne, L'Abri (To καταφύγιο), Βέλγιο (2009)
Πλάσματα
- Katherine Fitzgerald, Murdoch's other eye (To άλλο μάτι του Μέρντοχ), Καναδάς (2007)
- Greg Nicotero, United Monster Talent agency (Πρακτορείο τεράτων), ΗΠΑ (2010)
- Oren Hamel, Basar Vedam (Σάρκα και αίμα), Ισραήλ (2010)
- James Findlay, Sisters (Αδελφές), Αυστραλία (2010)
- Thijs Schreuder, De Schaduw van Bonifatius (Η σκιά του Βονιφάτιου), Ολλανδία (2010)
- Denis Rovira, El grifo (Η βρύση), Ισπανία (2010)
- Paul Williams, The furred man (Ο λυκανθρωπάκος), Μεγάλη Βρετανία (2010)
Βιομηχανία ονείρων
- Amy Ludgwig, Hollywood forever (Χόλιγουντ για πάντα), ΗΠΑ (2010)
- Robert von Wroblewsky, Die Zukunft des Films?! (Τα φιλμ του μέλλοντος;!), Γερμανία (2009)
- Brandon Fryman, Dreamscapes (Ονειρότοποι), ΗΠΑ (2010)
- Alfonso Lourido, La Toma (Μοτέρ! Γυρίζουμε!), Ουρουγουάη (2010)
Λατίνοι εραστές
- Andrea Zamburlin, Remember (Θυμήσου), Ιταλία (2010)
- Tony Lopez & David Sanz, Last Rain (Η τελευταία βροχή), Ισπανία (2010)
- Max Valverde, Sombras Nada Mas (Μόνο σκιές), Κόστα Ρίκα (2010)
- Caio Dandrea, O solitario ataque de Vorgon (Η μοναξιά του Βόργκον), Βραζιλία (2010)
- Zoe Berriatua, Quédate conmigo (Μείνε μαζί μου), Ισπανία (2010)
Animation
- Tero Lehti, The ball (Η μπάλα), Φινλανδία (2010)
- Francisco Javier Ara, Dreaming a whole life (Ζωή γεμάτη), Ισπανία (2010)
- Rowan Wernham, X. O. Genesis, Νέα Ζηλανδία (2011)
- Yi-Jen Chen, The Wind-Up Life (Κουρδιστή ζωή), ΗΠΑ (2010)
Ελληνικές μικρού μήκους
- Ιωάννης Τζουβελέκης, Η σκιά πέρα από το χρόνο (2010)
- Ιωάννης Νικηφόρος, 2040 / Το καταφύγιο (2010)
- Μιχάλης Λυγκιάρης, Εις υγείαν (2010)
- Αμέρισσα Μπάστα, Μονάδα (2010)
- Θάνος Κερμίτσης, Τρωγλοδύτες (2011)
Έγιναν επίσης οι ακόλουθες μεταμεσονύχτιες προβολές:
- Χρήστος Πετρόπουλος, Subconscious, Ελλάδα (2010)
- Chris Bouchard, The Hunt for Gollum (Κυνηγώντας το Γκόλουμ), Μεγάλη Βρετανία (2009)
- Andrew Leman, The Call of Cthulhu (Το κάλεσμα του Κθούλου), ΗΠΑ (2005)
- Aden Shillito, Detention (Υπό περιορισμό), Νέα Ζηλανδία (2010)
- Rosie Jones, Westall ‘66 - a suburban UFO mystery (1966: Γυμνάσιο του Γουέσταλ), Αυστραλία 2010
- Christian Blaze, Crystal-Dawn Rosales, Project grey: Director’s Cut, Καναδάς 2010
Στο φεστιβάλ παραβρέθηκαν οι Oren και Noa Hamel, σκηνοθέτης και παραγωγός του Basar Vedam, John Edwards, σκηνοθέτης του Timelarks, Shamus Maxwell, σκηνοθέτης της The Oracle και ο Sean Branney που παρέλαβε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας για το The Whisperer In Darkness.
Διευθυντής του 6ου φεστιβάλ ήταν ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Καλλιτεχνικός διευθυντής ο Άγγελος Μαστοράκης, υπεύθυνη επικοινωνίας η Πέννυ Βλάχου ενώ τη δημιουργική επιμέλεια της επικοινωνίας είχε η εταιρία Black Mamba. Την ομάδα μετάφρασης και υποτιτλισμού απάρτιζαν οι Δημήτρης Αρβανίτης, Γιώργος Κατσαβός, Παναγιώτης Κούστας και η Ντίνα Σώτηρα, ενώ όπως κάθε χρόνο πολλοί εθελοντές εργάστηκαν μπροστά και πίσω από τις οθόνες.